Bir sistem olan eğitim, her toplum için önemli bir olgudur. Bu olgunun toplumsal kalkınmayı, dolayısıyla da sosyal, kültürel ve bilimsel aydınlanmayı sağlaması beklenir. Bu anlamda eğitim, insan hayatı için vazgeçilmez bir olgu olup, birey ve toplum açısından geçmişle gelecek arasında sağlıklı köprüleri kuran çok güçlü bir değişkendir. Bu değişkeni, her tür olumsuz koşullara rağmen kesintisiz bir şekilde kullanmak, toplumun devamını sağlayacaktır. İçinde bulunulan çağda uzaktan/online eğitim uygulamalar, bilgi ve iletişim teknolojilerindeki gelişmeler sayesinde, yüz yüze eğitimin alternatifi haline gelmiştir. Öyle ki, Türkiye’de Mart 2020’den beri Covid-19 salgını nedeniyle uygulanamayan yüz-yüze eğitimin yerine, uzaktan/online eğitim uygulanmıştır. Bir ülkede yeterince güçlü bilişim ağları mevcut ise, o ülkede kolayca uzaktan eğitim programları geliştirilip uygulanabilir. Ancak, Türkiye’nin değişik coğrafi bölgelerini, değişik sosyo-ekonomik ve eğitsel aile yapıları dikkate alındığında, tüm ailelerin ve öğrenci gruplarının uzaktan eğitim için gerekli teknolojik araç-gerece ve bu eğitime sorunsuz erişim imkânına sahip olduğunu düşünmek, iyimserlik olur. Bu çalışmanın amacı, pandemi sürecinde Yıldız Teknik Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin uzaktan/online eğitim konusunda yaşadıkları güçlükleri incelemektir. Bu araştırma, tarama türü bir çalışmadır. Veri toplama aracı olarak, öğrenci dönütleri ve uzman görüşleri doğrultusunda araştırmacılar tarafından hazırlanan sekiz (8) maddelik bir “Kişisel Bilgi Formu” ve yirmi altı (26) maddelik bir “anket” kullanılmıştır. Öğrencilerin karşılaşmaları muhtemel güçlükleri “iletişim teknolojileri, ikamet edilen bölge, sosyal-sağlık-psikolojik ve akademik” olmak üzere dört alt boyutta ele alan sorular kullanılmıştır. Çalışma sonunda altı yüz on dört (614) öğrencinin katılımı gerçekleşmiş olup, bu öğrencileri tanımlayan betimsel istatistikler (% ve f) çıkartılmıştır. Betimsel istatistikleri verilen bu demografik özellikler içinden (cinsiyet, sınıf düzeyi, ikamet edilen bölge, uzaktan eğitime bağlandığı cihaz ve aynı anda uzaktan eğitim alan kardeş sayısı) bazı değişkenlerle, öğrencilerin uzaktan eğitim sürecinde karşılaştıkları güçlükler arasındaki farklılıklar kay-kare (x2) testi ile yoklanmış olup, sonuçta pek çok güçlü ilişki tespit edilmiştir.
Education as a system is an important phenomenon for every society. This phenomenon is expected to contribute to social development and thus social, cultural, and scientific enlightenment benefits from this as well. In this context, education is an indispensable fact for human life and is a very powerful variable that builds concrete bridges between the past and the future in terms of individuals and the society. Using this variable uninterruptedly despite all kinds of adverse conditions will ensure the continuation of the society. In the current age, distance/online education practices have become an alternative to formal in-person education due to the advancements in information and communication technologies. Such that, it has replaced face-to-face education practices that could not be implemented due to the Covid-19 (Coronavirus) pandemic that started in March 2020 in Turkey. When the internet network infrastructure in a country is sufficiently strong, distance education programs can be easily developed and implemented in that country. However, considering the different geographical regions of Turkey, and different socio-economic and educational background of families, it would be optimistic to think that all families and student groups have the necessary technological tools and equipment required for distance education and the opportunity to access this type of education without any issues. The aim of this study is to examine the difficulties that Yildiz Technical University, Faculty of Education students have experienced in distance education during the Covid-19 pandemic. This study is based on a survey type research model. For data collection tools, an eight (8) item “Personal Information Form” and a twenty-six (26) item “survey” was prepared by the researchers in line with the feedback and opinions gathered from students and experts. Questions used in the survey address the possible difficulties students may encounter in four sub-categories: "communication technologies, region of residence, social-health-psychological topics and academic subjects". Six hundred and fourteen (614) students participated in this survey and at the end of the study, descriptive statistics (% and f) describing the participating students were used to analyse the data. Among these demographic characteristics (gender, class level, place of residence, device connected to distance education and the number of siblings receiving distance education at the same time) for which descriptive statistics were given, the differences between the difficulties faced by the students in the distance education process were examined with the chi-square (x2) test, and as a result, many strong relationships were detected.