ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN UZAKTAN EĞİTİM UYGULAMALARINDA KARŞILAŞTIKLARI GÜÇLÜKLERİN İNCELENMESİ: YTÜ EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖRNEĞİ

Author :  

Year-Number: 2022-CİLT 2 SAYI 2
Yayımlanma Tarihi: 2022-11-25 08:54:57.0
Language : İngilizce
Konu : Eğitim Bilimleri
Number of pages: 321-346
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bir sistem olan eğitim, her toplum için önemli bir olgudur. Bu olgunun toplumsal kalkınmayı, dolayısıyla da sosyal, kültürel ve bilimsel aydınlanmayı sağlaması beklenir. Bu anlamda eğitim, insan hayatı için vazgeçilmez bir olgu olup, birey ve toplum açısından geçmişle gelecek arasında sağlıklı köprüleri kuran çok güçlü bir değişkendir. Bu değişkeni, her tür olumsuz koşullara rağmen kesintisiz bir şekilde kullanmak, toplumun devamını sağlayacaktır. İçinde bulunulan çağda uzaktan/online eğitim uygulamalar, bilgi ve iletişim teknolojilerindeki gelişmeler sayesinde, yüz yüze eğitimin alternatifi haline gelmiştir. Öyle ki, Türkiye’de Mart 2020’den beri Covid-19 salgını nedeniyle uygulanamayan yüz-yüze eğitimin yerine, uzaktan/online eğitim uygulanmıştır. Bir ülkede yeterince güçlü bilişim ağları mevcut ise, o ülkede kolayca uzaktan eğitim programları geliştirilip uygulanabilir. Ancak, Türkiye’nin değişik coğrafi bölgelerini, değişik sosyo-ekonomik ve eğitsel aile yapıları dikkate alındığında, tüm ailelerin ve öğrenci gruplarının uzaktan eğitim için gerekli teknolojik araç-gerece ve bu eğitime sorunsuz erişim imkânına sahip olduğunu düşünmek, iyimserlik olur. Bu çalışmanın amacı, pandemi sürecinde Yıldız Teknik Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin uzaktan/online eğitim konusunda yaşadıkları güçlükleri incelemektir. Bu araştırma, tarama türü bir çalışmadır. Veri toplama aracı olarak, öğrenci dönütleri ve uzman görüşleri doğrultusunda araştırmacılar tarafından hazırlanan sekiz (8) maddelik bir “Kişisel Bilgi Formu” ve yirmi altı (26) maddelik bir “anket” kullanılmıştır. Öğrencilerin karşılaşmaları muhtemel güçlükleri “iletişim teknolojileri, ikamet edilen bölge, sosyal-sağlık-psikolojik ve akademik” olmak üzere dört alt boyutta ele alan sorular kullanılmıştır. Çalışma sonunda altı yüz on dört (614) öğrencinin katılımı gerçekleşmiş olup, bu öğrencileri tanımlayan betimsel istatistikler (% ve f) çıkartılmıştır. Betimsel istatistikleri verilen bu demografik özellikler içinden (cinsiyet, sınıf düzeyi, ikamet edilen bölge, uzaktan eğitime bağlandığı cihaz ve aynı anda uzaktan eğitim alan kardeş sayısı) bazı değişkenlerle, öğrencilerin uzaktan eğitim sürecinde karşılaştıkları güçlükler arasındaki farklılıklar kay-kare (x2) testi ile yoklanmış olup, sonuçta pek çok güçlü ilişki tespit edilmiştir.

Keywords

Abstract

Education as a system is an important phenomenon for every society. This phenomenon is expected to contribute to social development and thus social, cultural, and scientific enlightenment benefits from this as well. In this context, education is an indispensable fact for human life and is a very powerful variable that builds concrete bridges between the past and the future in terms of individuals and the society. Using this variable uninterruptedly despite all kinds of adverse conditions will ensure the continuation of the society. In the current age, distance/online education practices have become an alternative to formal in-person education due to the advancements in information and communication technologies. Such that, it has replaced face-to-face education practices that could not be implemented due to the Covid-19 (Coronavirus) pandemic that started in March 2020 in Turkey. When the internet network infrastructure in a country is sufficiently strong, distance education programs can be easily developed and implemented in that country. However, considering the different geographical regions of Turkey, and different socio-economic and educational background of families, it would be optimistic to think that all families and student groups have the necessary technological tools and equipment required for distance education and the opportunity to access this type of education without any issues. The aim of this study is to examine the difficulties that Yildiz Technical University, Faculty of Education students have experienced in distance education during the Covid-19 pandemic. This study is based on a survey type research model. For data collection tools, an eight (8) item “Personal Information Form” and a twenty-six (26) item “survey” was prepared by the researchers in line with the feedback and opinions gathered from students and experts. Questions used in the survey address the possible difficulties students may encounter in four sub-categories: "communication technologies, region of residence, social-health-psychological topics and academic subjects". Six hundred and fourteen (614) students participated in this survey and at the end of the study, descriptive statistics (% and f) describing the participating students were used to analyse the data. Among these demographic characteristics (gender, class level, place of residence, device connected to distance education and the number of siblings receiving distance education at the same time) for which descriptive statistics were given, the differences between the difficulties faced by the students in the distance education process were examined with the chi-square (x2) test, and as a result, many strong relationships were detected.

Keywords


  • Anderson, T. & Dron, J. (2011). Three Generations of Distance Education Pedagogy, International

  • Anderson, J. (2020). Brave New World The coronavirus pandemic is reshaping education.

  • https://qz.com/1826369/how-coronavirus-is-changing-education/, Accessed on: 20 April 2021.

  • Arık, B. M. (2020). Türkiye’de Korona Virüsün Eğitime Etkileri-IV / Dijital uçurum uzaktan eğitimi

  • nasıl etkiliyor? https://www.egitimreformugrsm.org/ Accessed on: 16 October 2022.

  • Aslan, R. (2020). Tarihten günümüze epidemiler, pandemiler ve Covid-19. Ayrıntı Dergisi, 8(85), 35-

  • Atchoarena, D. (2020). COVID-19: Learning cities on the front line. https://en.unesco.org/news/covid-

  • 19-learning-cities-front-line, Accessed on: 16 April 2021.

  • Azzi-Huck, H. & Shmis, T. (2020) Managing the impact of COVID-19 on systems around the world: How countries are preparing, coping, and planning for recovery. Education for Global Development.

  • Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulaması. Ankara: ÖSYM Yayınları.

  • Bilgiç, H. G. ve Tüzün, H. (2015). Yükseköğretim kurumları web tabanlı uzaktan eğitim programlarında yaşanan sorunlar. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 1(3), 26-50.

  • Bonk, C. (2001). Online teaching in an online world. http://www.publicationshare.com/docs/faculty_survey_report.pdf Accessed on: 20 June 2021

  • Borstorff, P.C. & Lowe, S.L. (2007) Student Perceptions and Opinions toward e-Learning in the College Environment. Academy of Educational Leadership Journal, 11, 13-30.

  • Burgess, S., & Sievertsen, H. H. (2020). Schools, skills, and learning: The impact of COVID-19 on education. CEPR Policy Portal. https://voxeu.org/article/impact-covid-19- education.

  • Büyüköztürk, Ş. (2019). Kestirisel İstatistik. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 26 (2), 409-428. DOI: 10.1501/Egifak_0000000483

  • Can, E. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye’de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(2), 11-53.

  • Chang, G.C. & Satako, Y. (2020). How are countries addressing the Covid-19 challenges in education? A snapshot of policy measures. https://gemreportunesco.wordpress.com/2021/03/24/how-arecountries-addressing-the-covid-19-challenges-in-education-a-snapshot-of-policy-measures/, Accessed on: 02 May 2021.

  • Cronje, J.C. (2001). Metaphors and models in internet-based learning. Computers and Education, 37(3- 4), 241-256.

  • Çavuş, H. ve Göktaş, İ. (2006). Eğitim fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin internetten yararlanma nedenleri ve kazanımları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 56-78.

  • Erden, M. (2015). Eğitim Bilimlerine Giriş. Ankara: Arkadaş.

  • Ertürk, S. (1984). Eğitimde Program Geliştirme (4. Baskı), Ankara: Meteksan.

  • Falowo, R. O. (2007). Factors impeding implementation of web-based distance learning. AACE Journal, 15(3), 315-338.

  • Galusha, J. M. (1997). Barriers to learning in distance education. Interpersonel Computing and Technology: An Electronic Journal of the 21st Century, 5(3-4), 6-14.

  • Gözütok, F. D. (2004). Öğretmenliğimi Geliştiriyorum (2nd edition). Ankara: Siyasal Kitabevi.

  • Ham, A. (2020). Social and economic impact of the COVID-19 and policy options in Honduras.Erişim adresi: https://www.undp.org/content/dam/rblac/Policy-20Papers-20COVID-20 19/UNDPRBLAC-CD19-PDS-Number4-EN-Honduras.pdf Accessed on: 30 April 2021.

  • Hotaman, D. (2019). Öğretim hizmetinin niteliği açısından biçimlendirme ve yetişitrmeye yönelik değerlendirmenin önemi. International Social Sciences Studies Journal (SSSJ), 5(29), 278-286 DOI:10.26449/sssj.1213.

  • Institute for Higher Education Policy. (2000). Quality on the line: Benchmarks for success in Internet- based distance education. Washington, DC: The Institute for Higher Education Policy. http://www.ihep.org/assets/files/publications/m-r/QualityOnTheLine.pdf Accessed on: 16 April

  • Karataş, E., Karataş, S. ve Kaya, Z. (2012). Uzaktan eğitim. Editor: Zeki Kaya, cited in:

  • Kurubacak, G. ve Yüzer, T.V. (2004). The Building of Knowledge Networks with Interactive Radio Programs in Distance Education Systems. J. Nall & R. Robson (Eds.), cited in: Proceedings of E-Learn 2004--World Conference on E-Learning in Corporate, Government, Healthcare, and Higher Education, pp. 2360-2367. Washington, DC, USA: Association for the Advancement of Computing in Education (AACE). https://www.learntechlib.org/primary/p/11233 Accessed on: 8 April 2021. Lau, J., Yang, B., & Dasgupta, R. (2020). Will the coronavirus make online education go viral? Erişim adresi: https://www.timeshighereducation.com/features/will-coronavirus-make-onlineeducation-go-viral Accessed on: 18 April 2021

  • Li, X. (2009). Review of distance education used in higher education in China. Asian Journal of Distance Education, 7(2), 22-27.

  • Mahase, E. (2020). Coronavirus: Global Stocks of Protective Gear are Depleted, With Demand at “100 times” Normal Level, WHO warns. https://www.bmj.com/content/bmj/368/bmj.m543.full.pdf Accessed on: 18 May 2021

  • Mineo, L. (2020). Time to fix American education with race-for-space resolve.

  • https://news.harvard.edu/gazette/story/2020/04/the-pandemics-impact-on-education/ Accessed

  • on: 16 October 2022

  • Moore, M. G., & Kearsley, G. (2011). Distance Education: A Systems View of Online Learning. (3rd ed.). Belmont, CA: Wadsworth Cengage Learning.

  • Palloff, R. M., & Pratt, K. (2007). Building Online Learning Communities, Effective Strategies For The Virtual Classroom. (2nd Ed.). San Francisco, CA: Jossey-Bass.

  • Rodriguez, C. O. (2012). MOOCs and the AI-Stanford like courses: Two successful and distinct course formats for massive open online courses. European Journal of Open, Distance and E-Learning, 3. http://www.eric.ed.gov/PDFS/EJ982976.pdf Accessed on: 15 May 2021.

  • Sağlık Bakanlığı (2020). Covid-19 (Sars-CoV-2 Infection) Ministry of Health Manual. https://covid19bilgi.saglik.gov.tr/depo/rehberler/COVID-19_Rehberi.pdf

  • Telli, Y. S. ve Altun, D. (2020). Coronavirüs ve çevrimiçi (Online) eğitimin önlenemeyen yükselişi.

  • Toker Gökçe, A. (2008) Küreselleşme Sürecinde Uzaktan Eğitim, D.Ü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi (11), 1-12.

  • The World Bank Report Education (May, 2020). The COVID-19 Pandemic: Shocks to education and policy responses. Retrieved from https://openknowledge.worldbank.org/bitstream/handle /10986/33696/148198.pdf?sequence=4&isAllowed=y

  • UNESCO (2002). Open and distance learning: Trends, policy and strategy considerations. http://unesdoc.unesco.org/images/0012/001284/128463e.pdf Accessed on: 21 May 2021.

  • UNESCO (2020). Distance Learning Strategies, What do we know about effectiveness? http://www.unesco.org/covid19EDwebinar, Accessed on: 16 April 2021.

  • Ülger, K. (2021). Uzaktan Eğitim Modelinde Karşılaşılan Sorunlar-Fırsatlar ve Çözüm Önerileri. International Journal of Contemporary Educational Studies (IntJCES), 7(1), June, 393-412 (ISSN: 2458-9373).

  • Yazıcı, A., Altaş, I., & Demiray, U. (2001). Distance education on the Net: A model for developing countries. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 2(2),24-35.

  • Y.U.E.P. (2010). Yüksek Öğretim Uzaktan Eğitim Panali/Uzaktan Eğitimin Geleceği Paneli/ Uzaktan Eğitim Çalıştay-İnet-tr, Ankara.

  • Yıldız, E. & Seferoğlu, S. (2020). Uzaktan eğitim öğrencilerinin çevrim içi teknolojilere yönelik öz-

  • Yüksel Şahin, F. (2021). Psikolojik danışmanların Covid-19’a, yüz yüze ve çevrimiçi psikolojik danışma yapmaya, yüz yüze ve çevrimiçi eğitim almaya ilişkin görüşlerinin incelenmesi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 9, 496-522.

  • Kaynak göstermek için: Hotaman, D. & Özcan, E. (2022). Üniversite öğrencilerinin uzaktan

  • faktörler 1. GİRİŞ Aralık 2019’da Çin’in Wuhan kentinde ortaya çıkan Covid-19 virüsü küresel salgına

  • dönüşerek, tüm ülkeleri olumsuz etkilemiştir (WHO, 2020). Ülkemizde salgına ilişkin ilk vaka ise 11

  • Mart 2020’de tespit edilmiş olup (Sağlık Bakanlığı, 2020: 12-13), şu ana kadar iki milyondan fazla

  • insanın ölümüne neden olmuştur (Yüksel Şahin, 2021:498). Öyle ki, COVID-19 dünya yüzeyinde 1.5

  • etkilenmiştir (The World Bank Report Education, 2020). Çok geniş bir coğrafyayı olumsuz etkileyen

  • tanımlanmakta olup (Aslan, 2020: 35), yaşam maliyetlerinin artışına ve küresel bir sağlık krizi

  • oluşumuna neden olmuş bir salgındır (Ham, 2020: 3). Pandemi nedeniyle yüz yüze eğitim kesintiye

  • 1 Bu çalışma YTÜ, Bilimsel Araştırma Projeleri tarafından desteklenmiştir (Proje ID:4265/SBA-2021-4265).

  • 2020: 26; Mahase, 2020:1). Ancak, Coronavirüs (Covid-19) salgını nedeniyle uygulamaya konulan

  • olması gibi pek çok problemin gün yüzüne çıkmasına yol açmıştır (Chang ve Satako, 2020). 1.1.1. Uzaktan Eğitim Uzaktan eğitim Moore ve Kearsley (2011: 26) tarafından, “öğrenci ve öğretmenin aynı

  • şeklinde tanımlanmıştır. İşman (2011: 3-4) ise uzaktan eğitimi, “birbirinden kilometrelerce

  • dönemi de kapsayarak ilerleme kaydettiği (Moore ve Kearsley, 2011: 26), diğer bir deyişle,

  • birikim yaparak ilerlediği görülmektedir (Rodriguez, 2012). Bu durum, uzaktan eğitim

  • süreçlerinde benimsenen eğitsel yaklaşımlar için de geçerlidir (Azzi-Huck & Shmis, 2020;

  • Burgess & Sievertsen, 2020; Karataş ve diğ., 2012; Anderson ve Dron, 2011). 1.1.2. Uzaktan Eğitimle İlgili Genel Kaygılar Birçok yönü ile geleneksel sınıf içi eğitime göre farklılıklara sahip olan (The Institute

  • for Higher Education Policy, 2000) uzaktan/online eğitim, kısa süre öncesine kadar gündemde

  • ilişkin çalışmalar yapılmaya başlanmıştır (Atchoarena, 2020; Anderson, 2020). Geniş kitlelere

  • etkileyebileceği için hayatî önem taşımaktadır (Kurubacak ve Yüzer, 2004; Karataş ve diğ., 2012).

  • içi olarak değiştirilmesinin güçlükleri olduğu da bir gerçektir (Lau, Yang ve Dasgupta, 2020).

  • alanlarda öz yeterlilik gerektirdiğini ifade etmektedir (Yıldız ve Seferoğlu, 2020: 34). Ancak Anderson’a

  • (2020) göre, dünyadaki öğrencileri internete taşımak, eğitim sistemindeki derin eşitsizlikleri de açığa

  • öğrenme eksikliklerinin oluşması söz konusu olacağı da açıktır (Y.U.E.P., 2010). 1.1.3. Araştırmanın Amacı ve Önemi Bu araştırmanın amacı, Covid-19 salgını nedeniyle uygulanan uzaktan/online eğitim

  • tek örneklem için kay-kare testi, bir iyi-uyum (uyum iyiliği) testidir (Büyüköztürk, 2019: 155).

  • taraması yapmak önemlidir (Baykul, 2000). Öğrencilerle yapılan çalışmada, YTÜ Eğitim

  • ve psikolojik güçlüklerle karşılaştığı şeklinde değerlendirilmiştir. Borstorff ve Lowe’un (2007)

  • düştüğü (Falowo, 2007; Galusha, 1997; Li, 2009; Wood, 1998, akt. Yazıcı, Altas & Demiray, 2001);

  • yetersiz geribildirimlerin oluştuğu (Falowo, 2007; Galusha, 1997; Li, 2009; Wood, 1998, akt. Yazıcı,

  • Altas & Demiray, 2001); eğitim ve profesyonel gelişim desteğinin yetersiz kaldığı (Falowo, 2007;

  • UNESCO, 2002); yönetimsel desteğin eksikliği (Bonk, 2001); öğretim elemanı destek hizmetlerinin

  • yetersizliği (Galusha, 1997); öğrenci destek hizmetlerinin yetersizliği (Falowo, 2007; Galusha, 1997);

  • (Falowo, 2007; Galusha, 1997); öğrenci çalışma materyallerinin uzaktan eğitim öğrencilerinin

  • ihtiyaçları dikkate alınmadan tasarlanması (Falowo, 2007); üniversite ortamı ve üniversiteye aidiyet

  • duygusunun yeterince gelişememesi (Falowo, 2007; Bonk, 2001); teknolojinin doğru ve etkin

  • kullanılamaması (Falowo, 2007); öğrencilerin kütüphane gibi hizmetlere ulaşamaması (Falowo, 2007);

  • öğretim elemanlarının uzaktan eğitim konusundaki deneyim eksikliği (Bonk, 2001; Li, 2009);

  • programların uzaktan eğitime uygun olarak tasarlanmaması (Li, 2009); derslerin tasarlanması ile

  • materyal geliştirilmesinde etkin yöntemlerin ve yaratıcılığın kullanılamaması (Cronje, 2001) ve öğretim

  • nedeniyle, uzaktan eğitim derslerine yeterli özenin gösterilmemesi (Falowo, 2007; Galusha, 1997;

  • Yüksel-Şahin, 2021) gibi sorunların yaşandığı belirlenmiştir. Bu çalışmalar ve elde ettikleri sonuçlar,

  • kalmama ve öğrencilerin yaşam koşullarına uyarlanabilme imkânı sağlamak mümkünken (Ülger, 2021;

  • 2020; 2). Öyle ki, neredeyse tüm alan uzmanları, salgının (pandeminin) neden olduğu krizin öğrenciler

  • 2020; 3; Can, 2020; 15; Ülger, 2021; 395). Bu eşitsizlikleri gidermede, “teknolojik altyapı” önemli bir

  • 2020). Bu ve benzeri çalışmalarla, ülke gerçeklerinin ortaya konması, doğru ve verimli eğitsel

  • nedenleri ve kazanımları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. Aralık 2006.

  • Gözütok, F. D. (2004). Öğretmenliğimi Geliştiriyorum (2. Baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi. 19/UNDPRBLAC-CD19-PDS-Number4-EN-Honduras.pdf (30.04.2021). http://www.ihep.org/assets/files/publications/m-r/QualityOnTheLine.pdf Erişim tarihi: 16 Nisan 2021.

  • Karataş, E., Karataş, S. ve Kaya, Z. (2012). Uzaktan eğitim. Editör: Zeki Kaya, İçinde: Programs in Distance Education Systems. J. Nall & R. Robson (Eds.), Proceedings of E-Learn 2004--World Conference on E-Learning in Corporate, Government, Healthcare, and Higher Education (pp. 2360-2367) içinde. Washington, DC, USA: Association for the Advancement of Computing in Education (AACE). https://www.learntechlib.org/primary/p/11233 Erişim tarihi: 8 Nisan 2021. Lau, J., Yang, B., & Dasgupta, R. (2020, 003 12). Will the coronavirus make online education go viral? Erişim adresi: https://www.timeshighereducation.com/features/will-coronavirus-make-onlineeducation-go-viral Erişim tarihi: 18 Nisan 2021 times” Normal Level, WHO warns. Erişim adresi: https://www.bmj.com/content/bmj/368/bmj.m543.full.pdf Erişim tarihi: 18 Mayıs 2021 https://news.harvard.edu/gazette/story/2020/04/the-pandemics-impact-on-education/ Erişim tarihi: 16 Ekim 2022 3. http://www.eric.ed.gov/PDFS/EJ982976.pdf Erişim tarihi: 15 Mayıs 2021.

  • http://unesdoc.unesco.org/images/0012/001284/128463e.pdf Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021.

  • http://www.unesco.org/covid19EDwebinar, Erişim tarihi: 16 Nisan 2021.

  • Yazıcı, A., Altaş, I., ve Demiray, U. (2001). Distance education on the Net: A model for developing

  • Yıldız, E. ve Seferoğlu, S. (2020). Uzaktan eğitim öğrencilerinin çevrim içi teknolojilere yönelik öz- Sosyal Bilimler Dergisi, (9), 496-522.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics