Author :
Abstract
Suç, bireyler arasındaki pozitif etkileşime olumsuz etkileri olduğundan toplumda güven ve huzuru bozan bir olgu olarak karşımıza çıkmaktadır. İnsanları suça iten nedenlerin doğru bir şekilde analiz edilmeden alınan önlemlerin ise beklenilen düzeyde etkili olamadığı, Türkiye’de ve dünyada artan suç oranları ile açık bir şekilde görülmektedir. Bu çalışmada suç olgusu ile eğitim düzeyi arasındaki ilişkiye dikkat çekilmektedir. Suç ve eğitim ilişkisi, ulusal ve uluslar arası alanyazında yapılan araştırmalar ve Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileri temel alınarak ortaya konmuştur. Sonuç olarak suç ile eğitim düzeyi arasında negatif yönde bir ilişkinin bulunduğu ortaya çıkmaktadır.
Keywords
Abstract
Crime is a phenomenon that disrupts trust and peace in society since it has negative effects on positive interaction between individuals. It is clearly seen with the increasing crime rates in Turkey and in the world that the measures taken without a correct analysis of the reasons that push people to crime are not effective at the expected level. In this study, the association between the phenomenon of crime and the level of education was discussed. The relationship between crime and education was examined on the basis of national and international studies in the literature and the data of the Turkish Statistical Institute (TUIK). As a result, it was revealed that there is a negative relationship between crime and education level.
Keywords
- Akdeniz, S. ve Üzümcü, A. (2013). Suç ve sosyoekonomik değişkenler arasındaki bağımlılık ilişkisi: Kars cezaevi üzerine bir inceleme. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(6), 115-138.
- Bell, B., Costa, R. ve Machin, S. (2018). Why does education reduce crime? IZA Discussion Paper Series, 11805.
- Bennet, P. (2016). The heterogeneous effects of education on crime: Evidence from Danish administrative twin data. Labour Economics, 52(C), 160-177.
- Buonanno, P. ve Leonida, L. (2006). Education and crime: Evidence from Italian regions. Applied Economics Letters, 13, 709–13.
- Cohen, M.A. (2020). The Costs of Crime and Justice. (2nd Ed.). New York: Routledge
- Cömertler, N. ve Kar, M. (2007). Türkiye’de suç oranının sosyo-ekonomik belirleyicileri: Yatay kesit analizi. Ankara Üniversitesi SBF dergisi, 62(2), 37-57.
- Demirel, Ö. (2009). Öğretim İlke ve Yöntemleri Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem Akademi.
- Ertürk, S. (2013). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Edge Akademi.
- Groot, W. ve Brink, H.M. (2010). The effects of education on crime. Applied Economics, 42(3), 279-
- Hansen, K. (2003). Education and the crime-age profile. British Journal of Criminology, 43, 141-168.
- Harlow, C. (2003). Education and Correctional Populations. U.S. Department of Justice, Bureau of Justice Statistics Special Report. January 2003.
- Hesapçıoğlu, M. (2008). Öğretim İlke ve Yöntemleri. (Genişletilmiş 6. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Hetland, H., Eikeland, O., Manger, T., Diseth, A. ve Asbjornsen, A. (2007). Educational background in a prison population. The Journal of Correctional Education, 58(2), 145-156.
- Hjalmarsson, R. (2008). Criminal justice involvement and high school completion. Journal of Urban Economics, 63, 613-630
- Hjalmarsson, R. ve Lochner, L. (2012). The impact of education on crime: International evidence. CESifo DICE Report, 2, 49-55.
- İnandı, Y. ve Koçak, E. (2017). Eğitimin ekonomik temelleri. Y. İnandı (Ed.). Eğitim Bilimine Giriş (s. 177-210) içinde. Adana: Karahan Kitabevi.
- Jacob, B. ve Lefgren, L. (2003). Are idle hands the devil’s workshop? Incapacitation, concentration and juvenile crime. American Economic Review, 93, 1560-1577.
- Kaygısız, İ. (1997). Eğitim felsefesi ve Türk eğitim sisteminin felsefi temelleri. Eğitim ve Yaşam, 8, 5-
- Kızmaz, Z. (2004). Öğrenim düzeyi ve suç: Suç-okul ilişkisi üzerine sosyolojik bir araştırma. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 291-319.
- Lochner, L. (2004). Education, work, and crime: A human capital approach. International Economic Review, 45, 811-843.
- Lochner, L. (2007). Education and crime. International Encyclopedia of Education. (3rd edition). London, Canada: University of Western Ontario.
- Lochner, L. ve Moretti, E. (2004). The effect of education on crime: Evidence from prison inmates, arrests, and self-reports. The American Economic Review, 94, 155-189.
- Machin, S. ve Meghir, C. (2004). Crime and economic incentives. Journal of Human Resources, 39(4), 958-979.
- Machin, S., Marie, O. ve Vujic, S. (2010). The crime reducing effect of education. IZA Discussion Paper Series, 5000.
- McMahon, W.W. (1999). Education and Development: Measuring the Social Benefits. New York: Oxford University Press Inc.
- Merlo, A. ve Wolpin, K. (2009). The transition from school to jail: Youth crime and high school completion among black males. Penn Institute for Economic Research Working Paper, 09–002.
- Oreopoulos, P. (2007). Do dropouts drop out too soon? Wealth, health and happiness from compulsory schooling. Journal of Public Economics, 91 (11-12), 2213-2229.
- Tauchen, H., Witte, A.D. ve Griesinger, H. (1994). Criminal deterrence: Revisiting the issue with a birth cohort. Review of Economics and Statistics, 76, 399-412.
- Timuroğlu, V. (2006). Mitolojide devlet bilgisi. MEMLEKET Siyaset Yönetim, 1, 1-40.
- Tural, N.K. (2002). Eğitim Finansmanı. Ankara: Anı Yayıncılık.
- TÜİK (2018). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları, 2017. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Adrese-Dayali-Nufus-Kayit-Sistemi-Sonuclari-201727587 adresinden 23 Eylül 2021 tarihinde erişilmiştir.
- TÜİK (2019). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları, 2018. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Adrese-Dayali-Nufus-Kayit-Sistemi-Sonuclari-201830709 adresinden 23 Eylül 2021 tarihinde erişilmiştir.
- TÜİK (2020a). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları, 2019.
- TÜİK (2020b). Ceza İnfaz Kurumu İstatistikleri, 2019. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Prison- Statistics-2019-33625 adresinden 23 Eylül 2021 tarihinde erişilmiştir.
- Yıldız, Z. (2004). Eğitim düzeyi ile suç türü arasındaki ilişkinin araştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 38, 278-291.
- Yıldız, R., Öcal, O. ve Yıldırım, E. (2010). Suçun sosyoekonomik belirleyicileri: Kayseri üzerine bir uygulama. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36, 15-31.
