Ortaokul Öğrencilerinin Okul Motivasyonlarının, Derse Yönelik Etkin Katılım ve Öğrenmeye Yönelik Sorumluluk Açısından İncelenmesi
Author :
Abstract
Araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinin okula yönelik motivasyonlarını, derse yönelik etkin katılım ve öğrenme sorumlulukları açısından inceleyerek değişkenler arasındaki ilişkiyi ve değişkenler arasındaki yordama gücünü ortaya koymaktır. Araştırma ilişkisel tarama modelinde yapılmıştır. Araştırma grubunu 184 erkek 182 kadın olmak üzere toplam 366 devlet ortaokulu öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada nicel veriler toplanmış; veri toplama araçları olarak kişisel bilgiler formu, okul motivasyon ölçeği, etkin katılım ölçeği, öğrenmeye yönelik sorumluluk ölçeği kullanılmıştır. Analiz aşamasında betimleyici istatistikler sunulmuş, araştırılan hipotez testleri için ilişkisiz (bağımsız) örneklemler t- testi, tek faktörlü varyans analizi, pearson korelasyon katsayısı ve çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda ortaokul öğrencilerinin okul motivasyon, derse yönelik etkin katılım ve öğrenmeye yönelik sorumluluk düzeylerinin orta düzeyde olduğu görülmüştür. Ortaokul öğrencilerinin, okul motivasyonlarının, derse yönelik etkin katılımlarının, öğrenmeye yönelik sorumluluklarının “öğretmen tarafından çözüm odaklı destek”, “öğretmen tarafından derse katılım desteği”, “öğretmen tarafından öğrenmeye yönelik sorumluluk desteği”, “öğretmen tarafından okul motivasyonu desteği” değişkenleri ile anlamlı derecede farklılaştığı görülmüştür. Ortaokul öğrencilerinin okula yönelik motivasyonları ile derse yönelik etkin katılımları ve öğrenmeye yönelik sorumlulukları arasında pozitif, orta düzeyde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Etkin katılım ve öğrenmeye yönelik sorumluluk değişkenlerinin birlikte ortaokul öğrencilerinin okul motivasyon puanları ile yüksek düzeyde ve anlamlı bir ilişki verdiği sonucuna ulaşılmıştır.
Keywords
Abstract
The aim of the study is to examine the motivations of middle school students towards school in terms of their active participation and learning responsibilities towards the lesson, and to reveal the relationship between variables and the predictive power between variables. The research was conducted in relational scanning model. The research group consists of 366 public secondary school students, 184 men and 182 women. Quantitative data were collected in the study; personal information form, school motivation scale, effective participation scale, and responsibility for learning scale were used as data collection tools. In the analysis phase, descriptive statistics were presented, unrelated (independent) samples t-test, single factor analysis of variance, pearson correlation coefficient and multiple linear regression analysis were used for the investigated hypothesis tests. As a result of the analysis, it was seen that the school motivation, effective participation towards the lesson and responsibility for learning were at a medium level. It was observed that secondary school students' school motivation, effective participation, and responsibility for learning differ significantly with the variables of "solution oriented support by the teacher", "support for participation in the lesson by the teacher", "responsibility support for learning by the teacher" and "support for school motivation by the teacher”. It has been determined that there is a positive, medium-level relationship between secondary school students motivation towards school and their effective participation and learning responsibilities. It was concluded that the variables of effective participation and responsibility for learning had a high level and significant relationship with the school motivation scores of middle school students.
Keywords
- Akbaba, S. (2006). Eğitimde Motivasyon. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (13), 343-361.
- Bayraktar, H. V. (2015). Sınıf Yönetiminde Öğrenci Motivasyonu ve Motivasyonu Etkileyen Etmenler. Turkish Studies, 10(3) 1079- 1100. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7788
- Biber, M. (2012). Duyuşsal özelliklerin probleme dayalı öğrenme sürecinde öğrencilerin matematiksel kazanımlarına etkisi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Büyüköztürk, Ş. (2019). Veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegema Yayıncılık.
- Can, A. (2017). Spss İle Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
- Çelik, N. (2005). Okul-aile ilişkilerinde yaşanan sorunlar. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi) Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Çetin, Ş. (2001). İdeal Öğretmen Üzerine Bir Araştırma. Milli Eğitim Dergisi, 149, 19-21.
- Deci, E. L., & Ryan, R. M. (2000). The “What” And “Why” Of Goal Pursuits: Human Needs And The Self- Determination Of Behavior. Psychological Inquiry, 11, 227-268. https://doi.org/10.1207/S15327965PLI1104_01
- Dede, Y. ve Yaman, S. (2008). Fen Öğrenmeye Yönelik Motivasyon Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 2(1), 19-37.
- Dereli, E., ve Acat, M. B. (2010). Okul Öncesi Eğitim Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Motivasyon Kaynakları ve Sorunları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 173-187.
- Döş, İ. (2013). Mutlu Okul. Eğitim ve Bilim, 38(170) 267- 280.
- Göçer, A., ve Deryakulu, D. (2004). Öğretmen Yakınlığının Öğrencilerin Başarıları, Tutumları ve Güdülenme Düzeyleri Üzerindeki Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 40(40), 518-543.
- Güvenç, H. (2015). Etkin Katılım Ölçeği Geliştirme ve Uyarlama Çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 16 (1) 255- 267.
- Güvenç, H. ve Koç, C. (2016). Ortaokul Öğrencilerinin Etkin Katılımı ve Yardım İsteme Eğilimleri. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 347-366.
- Kalaycı, Ş. (2010). Spss Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara. Asil Yayınevi.
- Karasar, Niyazi. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Kaynak, S., Özhan, M. B., ve Kan, A. (2017). Ortaokul Öğrencileri İçin Okul Motivasyonu Ölçeği Geliştirme Çalışması. Turkish Studies (Elektronik), 12(4), 293-312. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11336
- Lewis, S., Whiteside, A., & Dikkers, A. G. (2014). Autonomy and responsibility: Online learning as a solution for at-risk high school students. International Journal of E-Learning & Distance Education, 29(2), 1-11.
- Loukomies, A., Pnevmatikos, D., Lavonen, J., Spyrtou, A., Byman, R., Kariotoglou, P., & Juuti, K. (2013). Promoting Students’ İnterest and Motivation Towards Science Learning: The Role Of Personal Needs and Motivation Orientations. Research in Science Education, 43, 2517-2539. http://dx.doi.org/10.1007/s11165-013-9370-1
- Lumsden, L. S. (1994). Student Motivation to Learn. ERIC Digest, 92, 1-7.
- Özdemir, Ş., A. ve Çanakçı, O. (2005). “Okul Deneyimi I” Dersinin Öğretmen Adaylarının Öğretim-Öğrenme Kavramlarına ve Öğretmen-Öğrenci Rollerine Bakış Açıları Üzerindeki Etkileri. İlköğretim Online 4(1), 73- 80.
- Özen, Y. (2013). Sorumluluk Duygusu ve Davranışı Ölçeğinin Geliştirilmesi Güvenirliği Ve Geçerliği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 4(7), 343-357.
- Pratton, J. & Hales, L., W. (2015) The Effects of Active Participation on Student Learning. The Journal of Educational Research, 79(4) 210-215. https://doi.org/10.1080/00220671.1986.10885679
- Roper, A.R. (2007). How Students Develop Online Learning Skills. Educause Quarterly, 30(1), 62–64.
- Senemoğlu, N. (2005). Gelişim Öğrenme ve Öğretim: Kuramdan Uygulamaya, (12. Baskı). Ankara, Gazi Kitabevi.
- Yakar, A. ve Saracalıoğlu, S. A. (2017). Öğrenmeye Yönelik Sorumluluk Ölçeği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (42) 27- 49.
- Yeşilyaprak, B (2006). Eğitim Psikolojisi. Ankara: PegemA yayıncılık
